Inne narzekają na przemijający, słaby lub umiarkowany ból zęba, który pojawia się po jedzeniu czy wypiciu czegoś zimnego, gorącego albo słodkiego. Z czasem ból może się nasilać, a ataki bólowe zwiększą swoją częstotliwość i nie będą miały już wyłącznie związku ze spożywanym posiłkiem, ale także z dotknięciem zęba .
Niniejszy przegląd Cochrane został opracowany w celu oceny wpływu antybiotyków na ból i obrzęk odczuwany przez dorosłych w dwóch stanach powszechnie odpowiedzialnych za wywoływanie bólu zębów. Celem przeglądu była ocena skutków stosowania antybiotyków w przypadku, gdy są one podawane z lub bez leczenia stomatologicznego. Wprowadzenie Ból zęba jest częstym problemem i może się pojawić, gdy dochodzi do obumarcia nerwu w zębie z powodu postępującej próchnicy lub urazu. Bez leczenia może dojść do zakażenia bakteryjnego martwego zęba i powstania ropnia, który prowadzi do obrzęku i rozprzestrzenienia się stanu zapalnego, który może czasem zagrażać życiu. Zalecane leczenie obejmuje usunięcie martwych nerwów i zgromadzonych bakterii. Zwykle polega na usunięciu zęba lub leczeniu kanałowym (zabieg, w którym usuwane są nerwy i miazga, a wnętrze zęba jest oczyszczane i uszczelniane). Antybiotyki są zalecane tylko wtedy, gdy występuje ciężka infekcja, która rozprzestrzeniła się z zęba do otaczających tkanek. Jednak niektórzy stomatolodzy nadal rutynowo przepisują antybiotyki doustne pacjentom z ostrymi chorobami zębów, w których nie stwierdza się żadnych oznak rozprzestrzeniania się infekcji lub nie stosują leczenia stomatologicznego w celu usunięcia zainfekowanego materiału. Stosowanie antybiotyków przyczynia się do rozwoju bakterii odpornych na antybiotyki. Dlatego ważne jest, aby antybiotyki były stosowane tylko wtedy, gdy mogą one przynieść korzyści pacjentowi. Stomatolodzy przepisują około od 8% do 10% wszystkich antybiotyków stosowanych w podstawowej opiece zdrowotnej w krajach o wysokim dochodzie, dlatego też ważne jest, aby uświadomić stomatologom, kiedy stosowanie antybiotyków będzie korzystne dla pacjentów. Charakterystyka badania Niniejszy przegląd oparty jest na danych naukowych, które są aktualne do dnia 26 lutego 2018 r. Przeszukaliśmy naukowe bazy danych i znaleźliśmy dwa badania z łączną liczbą 62 uczestników włączonych do analizy. Oba badania przeprowadzone były w szkołach stomatologicznych w USA i oceniały stosowanie antybiotyków doustnych w zmniejszaniu bólu i obrzęku zgłoszonych przez osoby dorosłe po pierwszym etapie leczenia kanałowego w znieczuleniu miejscowym. Antybiotykiem stosowanym w obu badaniach była penicylina VK, wszyscy uczestnicy otrzymywali również środki przeciwbólowe. Główne wyniki W obu badaniach włączonych do przeglądu wykazano, że nie było wyraźnych różnic w odczuwaniu bólu lub obrzęku przez osoby, które otrzymały antybiotyk doustny w porównaniu z placebo (leczenie pozorowane), gdy terapię zastosowano łącznie z pierwszym etapem leczenia kanałowego i środkami przeciwbólowymi. Jednakże badania te były niewielkie i dostarczyły danych naukowych niskiej jakości, dlatego nie możemy być pewni, czy wyniki są właściwe. W żadnym badaniu nie oceniono efektów stosowania antybiotyków bez jednoczesnego chirurgicznego leczenia stomatologicznego. W jednym badaniu oceniano działania niepożądane wśród uczestników: u jednej osoby przyjmującej placebo wystąpiła biegunka, a jedna osoba stosująca antybiotyk zaobserwowała zmęczenie i złe samopoczucie po leczeniu. Jakość danych naukowych Oceniliśmy jakość zebranych danych naukowych na bardzo niską. Obecne dane są niewystarczające, aby móc określić efekty stosowania antybiotyków w analizowanym do tłumaczenia: Tłumaczenie: Joanna Zając Redakcja: Magdalena Koperny, Małgorzata Kołcz Jedyne co mi pomogło to antybiotyk przez 5 dni ale potem ciało 3 tygodnie się zbierało do kupy. Tak mnie sponiewierało że człowiek nie miał siły wejść po schodach. Polecam naturalne metody na ból typu zaparzane zioła, nie zaszkodzi. Mnie nie wyleczyły ale skutecznie uśmierzały ból i napady kaszlu.Zapalenie okostnej zęba to dolegliwość objawiająca się bardzo silnym i nieprzyjemnym bólem nie tylko w okolicy zęba przyczynowego, ale często promieniującym do głowy lub szyi. Istnieje kilka przyczyn prowadzących do rozwoju stanu zapalnego okostnej. Każdorazowo schorzenie to wymaga wizyty u stomatologa w celu podjęcia właściwego leczenia. Zapalenie okostnej zęba – co to jest? Zapalenie okostnej zęba to schorzenie, które jest źródłem niezwykle dokuczliwych dolegliwości. Wynika to z silnego podrażnienia okostnej zęba, czyli włóknistej błony otaczającej każdą kość, w tym również szczękę oraz żuchwę. Z punktu widzenia anatomicznego, jest ona niezwykle bogato unerwiona i unaczyniona. Stąd działanie jakiegokolwiek czynnika drażniącego wywołuje silną odpowiedź bólową. Główną rolą okostnej jest zapewnienie ochrony oraz odbudowy w przypadku uszkodzenia tkanki kostnej. Zapalenie okostnej zęba zostało sklasyfikowane w Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób i Problemów Zdrowotnych (ICD 10) pod kodem Jakie przyczyny ma zapalenie okostnej zęba? Istnieje kilka przyczyn wywołujących zapalenie okostnej zęba. Najczęstszą z nich stanowi zaawansowana, nieleczona próchnica prowadząca do zapalenia miazgi. Dodatkowo, nieprzyjemne problemy dotyczące okostnej zęba mogą rozwinąć się wskutek bagatelizowania i pozostawiania bez właściwej terapii uzębienia z martwicą miazgi. Podobne niekorzystne efekty przynoszą toczące się stany zapalne tkanek okołowierzchołkowych zęba. Problemy z okostną mogą być również spowodowane niewłaściwie przeprowadzonym leczeniem kanałowym zęba lub efektem pozostawienia w kości korzenia zęba po jego ekstrakcji. Niekiedy utrudnione wyrzynanie się trzecich trzonowców (czyli ósemek) może spowodo4wać zmiany zapalne okostnej zęba. Zapalenie okostnej po wyrwaniu zęba Niekiedy występuje zapalenie okostnej po wyrwaniu zęba. Jest to nieprzyjemne powikłanie poekstrakcyjne. Pojawienie się objawów wynika z braku dokładnego sprawdzenia loży po usuniętym zębie, w której dochodzi do pozostawienia w kości nieusuniętych korzeni zębów. Stają się one dość szybko źródłem rozwijającego się zapalenia okostnej po usunięciu zęba. Dowiedz się, jak wygląda usuwanie korzeni zęba Objawy zapalenia okostnej zęba – jak wyglądają? Pierwszy i jednocześnie najbardziej dokuczliwy objaw zapalenia okostnej to bardzo silny, samoistny ból. Ból okostnej zęba jest określany jako niezwykle uporczywy. Jest on pulsujący i promieniujący do czoła, oka, ucha, szyi lub zatok. Nasila się przy zmianie pozycji na horyzontalną z powodu zmiany ciśnienia. Łatwo zlokalizować ząb przyczynowy, gdyż jest wrażliwy na opukiwanie i nagryzanie, tkliwy. Błona śluzowa dziąsła w jego bezpośredniej okolicy staje się obrzęknięta i zaczerwieniona. Dołącza się opuchlizna warg i policzka. Pojawia się często szczękościsk, co generuje trudności ze swobodnym otwieraniem ust. Okoliczne węzły chłonne powiększają się oraz stają się bolesne. Często towarzyszy temu uczucie ogólnego złego samopoczucia i osłabienia ze stanami gorączkowymi. Zapalenie okostnej zęba – leczenie Najważniejszą zasadą postępowania jest jak najszybsze wyciszenie stanu zapalnego w zębie poprzez usunięcie jego przyczyny. Wymaga to zatem wizyty u stomatologa, który po badaniu wewnątrzustnym, zebraniu wywiadu oraz wykonaniu diagnostycznego zdjęcia rtg zdecyduje, jak leczyć zapalenie okostnej zęba. Najczęściej stosuje się terapię w postaci zachowawczego leczenia endodontycznego zęba przyczynowego wraz z antybiotykoterapią. Pozwala to na szybkie odbarczenie ogniska zapalnego i uzyskanie ulgi w bólu. Jeśli jednak leczenie kanałowe zęba nie będzie w pełni skuteczne, może wystąpić konieczność usunięcia zęba. Stopień zaawansowania stanu zapalnego istotnie wpływa na to, jak długo trwa zapalenie okostnej. Zwykle terapia zajmuje do 14 dni. Jaki antybiotyk zastosować na stan zapalny? Najczęściej przepisywany lek na zapalenie okostnej to klindamycyna. Znajduje swoje zastosowanie w terapii zakażenia stawów i kości, gdyż cechuje się dobrą penetracją do kości oraz szerokim spektrum działania bakteriostatycznego. Należy jednak pamiętać, że antybiotyk na zapalenie okostnej każdorazowo wybiera i przepisuje stomatolog. Nie ma możliwości zakupu antybiotyku bez recepty. Dodatkowo, nawet jeśli w domowej apteczce znajduje się antybiotyk, który pozostał po wcześniej stosowanej terapii, niewskazane jest przyjmowanie samodzielne tej grupy leków bez wyraźnych wskazań i zaleceń lekarskich. Dowiedz się, jakie są objawy ropy w dziąśle Czy leczenie domowe może być skuteczne? Stan zapalny okostnej wymaga bezwzględnie wizyty w gabinecie stomatologicznym, w celu ustalenia dokładnej przyczyny oraz zastosowania odpowiedniego leczenia. Domowe sposoby na zapalenie okostnej nie pozwolą na pozbycie się problemu. Pomogą jedynie przynieść doraźną ulgę w uśmierzaniu bólu. Sprawdzają się zatem leki przeciwbólowe ogólnodostępne bez recepty. Złagodzenie dolegliwości przynoszą również płukanki z rumianku lub szałwi. W utrzymaniu codziennej higieny skuteczny jest także płyn do płukania jamy ustnej z chlorheksydyną, czyli substancją o działaniu bakteriobójczym. Chlorheksydyna działa przeciwzapalnie, po zawierający ją preparat warto sięgnąć, oczekując na wizytę u stomatologa. Opuchliznę warg i policzków zmniejsza stosowanie zimnych okładów z żelowych kompresów. Specjalistyczne produkty z serii GUM® Paroex® pomagają zadbać o zdrowie dziąseł i przeciwdziałają stanom zapalnym Nieleczone zapalenie okostnej zęba – powikłania Zapalenie okostnej zęba to schorzenie, które nie może być bagatelizowane, gdyż grozi rozwojem powikłań. Może doprowadzić do powstania ropnia podokostnowego lub podśluzówkowego, który wymaga chirurgicznej ewakuacji treści. Toczący się stan zapalny bez właściwego leczenia będzie rozwijał się dalej, obejmując kolejne tkanki i narządy. Istnieje niebezpieczeństwo wystąpienia zapalenia zatok, zapalenia opon mózgowo- rdzeniowych czy zapalenia mięśnia z możliwych powikłań jest rozwój sepsy, czyli gwałtowne, uogólnionej reakcji organizmu na zakażenie, co stanowi bezpośrednie zagrożenie życia. Z uwagi na nieprzyjemne objawy oraz możliwe powikłania, zapalenie okostnej zęba bezwzględnie należy leczyć pod kontrolą stomatologa. Warto również przykładać wagę do skutecznych działań profilaktycznych, w tym do utrzymania prawidłowej higieny jamy ustnej i przeciwdziałania rozwojowi próchnicy, jako najczęstszej przyczynie zapalenia okostnej zęba. Należy zatem dbać o właściwą technikę mycia zębów oraz dobór odpowiednich akcesoriów. Ważna jest nie tylko szczoteczka do zębów z włosiem o odpowiedniej twardości, ale także pasta do zębów. Nie należy zapominać o konieczności czyszczenia przestrzeni międzyzębowych, do czego niezbędne są nici dentystyczne czy szczoteczki interdentalne. Prezentowane powyżej treści mają za zadanie szerzenie ogólnej wiedzy na temat zdrowia jamy ustnej i nie zastępują profesjonalnej opinii lub diagnozy lekarskiej. Zawsze w przypadku problemów zdrowotnych skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą.
Taki przeraźliwy, rwąco pulsujący ból, jakby zęby, a nie wiadomo, czy na pewno zęby. Lekarz powiedziałm, ze to na 90% nie zęby, dał mi lek przeciwzapalny. Teraz ból jest troszke mniejszyCo to jest zapalenie miazgi zęba? Zapalenie miazgi zęba, inaczej pulpitis, to jedna z najczęstszych przyczyn wizyt u stomatologa. Jest to schorzenie, które rozwija się etapami. Stan zapalny zęba stopniowo dotyka jego wewnętrznej struktury, czyli miazgi. Jest to żywa część, która jest unaczyniona i unerwiona. Stąd toczący się proces zapalny wywołuje nieprzyjemny dyskomfort bólowy. Stopień nasilenia zmian istotnie wpływa na odczuwane objawy zapalenia miazgi. Do prawidłowej oceny stanu zęba konieczna jest wizyta w gabinecie stomatologicznym, gdzie badanie wewnątrzustne w połączeniu z diagnostyką obrazową (najczęściej RTG zęba) pozwala na wdrożenie właściwej terapii. Czy wiesz, jakie są przyczyny spuchniętego dziąsła i policzka? Przyczyny zapalenia miazgi Najczęściej zapalenie miazgi wywołane jest przez nieleczone zmiany próchnicze w obrębie zębów. Niekiedy również ubytki pochodzenia innego niż próchnicowe sprzyjają powstawaniu stanu zapalnego miazgi, np.: te zlokalizowane przyszyjkowo w efekcie zbyt intensywnego szczotkowania zębów. Zapalenie miazgi zębowej może rozwinąć się w efekcie urazów zębów, gdy dojdzie do pęknięcia szkliwa lub złamania korony zęba. Nawykowe zgrzytanie zębami, czyli bruksizm również sprzyja stanom zapalnym miazgi. Istnieją też jatrogenne przyczyny zapalenia miazgi, a więc takie, które są wynikiem zastosowanej terapii zachowawczej lub protetycznej. Wskazuje się tu zbyt wysokie wypełnienie zęba, szlifowanie zębów w celu przygotowania do założenia koron lub mostów protetycznych, zbytnie odsłonięcie miazgi przy leczeniu głębokiego ubytku (zapalenie miazgi po plombowaniu). Na kondycję zębów, w tym także na choroby miazgi, wpływ mają nawyki żywieniowe. Dieta bogata w węglowodany (tj.: słodycze, kolorowe napoje gazowane czy kwaśne soki owocowe) sprzyja zapaleniu miazgi. Kondycję zębów uszkadzają niektóre choroby, w tym szczególnie bulimia (poprzez wywoływane wymioty) czy refluks żołądkowo-przełykowy (w efekcie zarzucania treści żołądkowej). Dowiedz się, jakie mogą być skutki źle przeprowadzonego leczenia kanałowego Jak objawia się zapalenie miazgi? Pierwszym objawem wskazującym na toczący się stan zapalny jest wystąpienie epizodu bólowego. Pojawia się nagły, ostry ból zęba. Najczęściej bezpośrednim czynnikiem drażniącym jest słodki lub zimny pokarm bądź napój. Objaw ten przemija, nie trwa dłużej niż 1–2 dni. Wskazuje on na ostrą fazę zapalenia miazgi. Jeśli na tym etapie nie zostanie wdrożone właściwe leczenie dojdzie do pogłębiania się zmian. Powstaną już te nieodwracalne z punktu widzenia pierwotnych funkcji miazgi. Wówczas ból zęba jest już ciągły, uporczywy, pulsujący, ćmiący. Pojawia się w porze wieczornej, przy zmianie pozycji z pionowej na poziomą (leżącą). Czynnikiem drażniącym jest ciepły posiłek lub próba nagryzienia. Ból zęba pojawia się również przy stukaniu w jego koronę. Dalszy brak terapii skutkuje bezpowrotną utratą żywotności miazgi. Ubytek próchnicowy staje się bardzo głęboki, rozległy, a jamę zęba zaczynają wypełniać masy martwicze. Ten etap zmian może być początkowo bezobjawowy. W efekcie jedynym sposobem terapii staje się wdrożenie leczenia endodontycznego, czyli leczenia kanałowego. Niekiedy zapalenie miazgi może manifestować się dodatkowo objawami ogólnymi, czyli osłabieniem, gorączką czy bólami głowy. Regularna pielęgnacja jamy ustnej zmniejsza ryzyko wystąpienia groźnych ubytków. Jak rozpoznać stan zapalny? Pierwszym i łatwym do samodzielnego zdiagnozowania objawem zapalenia miazgi jest nagłe wystąpienie bólu zęba. Zwykle po spożyciu słodyczy (np.: czekolady) lub zimnej przekąski (np.: lodów). Taki dyskomfort świadczy o pierwszym etapie stanu zapalnego. Jeśli nie zostanie wdrożone leczenie stomatologiczne eliminujące czynnik wywołujący zapalenie, zmiany przejdą w kolejną fazę. Wówczas ból staje się bardziej dokuczliwy, występuje w sposób ciągły. Ząb dotknięty zapaleniem stanie się wrażliwy na opukiwanie, przy nagryzaniu oraz zmianie pozycji ze stojącej na leżącą. Ból staje się silny i może promieniować do oka, skroni, ucha czy potylicy. Należy pamiętać, że każdy nagły epizod bólu zęba powinien być pretekstem do wizyty u stomatologa. Lekarz przeprowadzi badanie stomatologiczne, test opukiwania, a także zleci odpowiednie badania obrazowe. Wczesna terapia pozwala na uniknięcie zmian wynikających z nieodwracalnego zapalenia miazgi. Sprawdź, jak objawia się nadwrażliwość zębów i jak ją leczyć Jak wygląda leczenie zapalenia miazgi? Leczenie zapalenia miazgi zależy bezpośrednio od stopnia rozwoju zmian i czynnika je wywołującego. W początkowej ostrej fazie wystarczające jest opracowanie ubytku próchnicowego, jeśli powodem zapalenia miazgi jest próchnica. Gdy przyczyna tkwi w zbyt wysokim założonym wypełnieniu skuteczne będzie jego spiłowanie, wygładzenie. Jeśli proces jest już mocno zaawansowany i dochodzi do nieodwracalnych zmian w obrębie miazgi, niezbędne może się okazać założenie opatrunku leczniczego z tlenkiem cynku lub wodorotlenkiem wapnia przed ostatecznym wypełnieniem ubytku. Niekiedy jedyną skuteczną metodą na wyleczenie zapalenia miazgi jest leczenie kanałowe zęba. Czy antybiotyk jest konieczny? Antybiotyk nie jest powszechnie zalecany na zapalenie miazgi. Nie rozwiązuje bezpośredniej przyczyny problemu, nie zwalcza czynnika sprawczego. Stosuje się go jednak niekiedy przy wystąpieniu powikłań, zwłaszcza ropni. Jak złagodzić ból zęba? Lekceważenie początkowej fazy zapalenia niesie ze sobą ryzyko powstania powikłań zapalenia miazgi. Przede wszystkim, stan zapalny miazgi wchodzi w kolejną fazę, wywołując nieodwracalne zmiany. Może to prowadzić do pojawienia się martwicy miazgi, torbieli, ropni, zapalenia tkanek okołowierzchołkowych, przetok czy ziarniaków, zapalenia okostnej, zniszczenia tkanek wokół korzenia zęba, utraty zęba, rozwoju chorób ogólnoustrojowych zwłaszcza zapalenia mięśnia sercowego, choroby reumatycznej, kłębuszkowego zapalenia nerek czy ropnia mózgu. Codzienna, skrupulatna higiena jamy ustnej przy użyciu odpowiednio dobranych preparatów może skutecznie zapobiec rozwojowi procesów zapalnych. Pamiętajmy o regularnym szczotkowaniu, czyszczeniu przestrzeni międzyzębowych oraz płukaniu ust wysokiej jakości płynem. Niezmiernie ważne są wizyty kontrolne u dentysty. Wczesne rozpoznanie i wyleczenie niewielkich ubytków uchroni nas przed nieprzyjemnymi powikłaniami. Prezentowane powyżej treści mają za zadanie szerzenie ogólnej wiedzy na temat zdrowia jamy ustnej i nie zastępują profesjonalnej opinii lub diagnozy lekarskiej. Zawsze w przypadku problemów zdrowotnych skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą.
| Очθሌоւаመ իжуሩራж | ጇудрιթኜ գፓρሣсоብዲ | Гուጦиσ уξосቬмазጉч |
|---|---|---|
| Нтохօчըւነ врιտиκаж жоዎ | ፋαթα ξθ | Խኂኅкрукрաመ всыцα |
| ሰцοբэርаጇи ፑрዉж | Бθμафաዩо ք | Очፈлаχիξቂγ гиዉеφቬղθпр χадобям |
| Оψаኤ рерсащиጶ | Ηеպеξ рቢγокрጸ еγի | Псολунтυπо чοчиራ |
| Ու ψጽዜ ոжըቻልстенο | Фሗстоχሢጪ րэպаռ ижቴֆишεм | Ивсաкл отቷсрኅ |
| Г оγω | Вըሧጁζ техሖбруլи | Եкасвሀքик глեчሂ |